Obywatelstwo i narodowość – poznajemy różnice

Temat: Obywatelstwo i narodowość – poznajemy różnice.

Cel lekcji: Poznasz wybrane czynniki kształtujące polską tożsamość narodową.

Kryteria sukcesu:

  1. Wymieniam główne czynniki kształtujące polską tożsamość narodową.
  2. Wyjaśniam, na czym polega różnica pomiędzy obywatelstwem a narodowością.
  3. Wymieniam więzi łączące obywatela i państwo.

Obywatelstwo to więź prawna łącząca jednostkę z państwem.

Obywatelami tego samego państwa mogą być osoby różnej narodowości.

Nie każdy obywatel  musi mieszkać na terytorium swojego państwa.

Dokumentem poświadczającym związek między osobą i państwem jest paszport.

Poczucie tożsamości narodowej- narodowość – oznacza poczucie przynależności do danego narodu, wiąże się z przypisywaniem sobie oraz akceptacją określonych cech lub właściwości wynikających z tej przynależności.

W związku z procesem integracji europejskiej, wielu mieszkańców tzw. Starego Kontynentu deklaruje tożsamość europejską.

W Polsce obowiązuje zasada prawa krwi. Dziecko nabywa – na mocy prawa – obywatelstwo polskie przez urodzenie z rodziców, z których co najmniej jedno posiada obywatelstwo polskie. Zgodnie z polskim prawem może również zostać zastosowana zasada prawa ziemi. Dzieje się tak wtedy, gdy dziecko urodzi się lub zostanie znalezione na terytorium RP, a oboje rodzice są nieznani lub obywatelstwo ich jest nieokreślone bądź nie mają żadnego obywatelstwa.

Obywatelstwo polskie może być również nadane cudzoziemcowi przez Prezydenta RP.

Sposoby uzyskania obywatelstwa RP:

  1. Nabycie z mocy prawa:
  2. małoletnie dziecko
  3. cudzoziemiec
  4. repatriant
  5. Na mocy decyzji organów państwa – naturalizacja:
  6. nadanie przez prezydenta RP
  7. przywrócenie przez ministra spraw wewnętrznych
  8. uznanie przez wojewodę.