Jestem Łukowianinem, Polakiem, Europejczykiem – określamy różnice

„Kiedy budzę się rano nie muszę bać się tego co przyniesie dzień. Nigdzie w Europie dzieci w moim wieku nie są zagrożone nalotami bombowymi, nie muszą ukrywać się w schronach, nie muszą gromadzić zapasów żywności, nie muszą odwiedzać rannych kolegów w szpitalach i przychodniach. Jest to zupełnie inny świat niż ten, który był doświadczeniem moich rodziców. Z opowieści ojca wiem co to były naloty bombowe. Z opowiadań matki wiem co to było Powstanie Warszawskie. Jestem szczęśliwa, że w dzisiejszej Europie te opowiadania i wspomnienia to zamierzchła historia.

„Jako Europejka czuję się bezpieczna. Polska nie ma wrogów i z żadnym z sąsiadów nie prowadzi sporów granicznych. Granice Polski uznawane są przez wszystkie kraje europejskie, które wspólnie gwarantują ich nietykalność. W Helsinkach podpisano ćwierć wieku temu Wielką Kartę Europy. Dzięki niej rozpoczęła swą działalność Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Troszczy się ona o to, żeby prawa wszystkich narodów- wielkich i małych były szanowane przez wszystkich. Gwarantem bezpieczeństwa Europy jest Pakt Północno Atlantycki (NATO). Polska jest członkiem NATO.  Celem wspólnym jest zagwarantowanie warunków pokojowego życia i pracy wszystkim narodom na naszym kontynencie. To zadanie nie jest proste, ponieważ jeszcze nie wszyscy rozumieją co to jest pokojowe współistnienie”.

„Uważam, że największymi wrogami mojego bezpiecznego życia są nędza i bezrobocie. Nie może być Europy bezpiecznej jeśli wszyscy Europejczycy nie będą mieli równych szans zdobycia wykształcenia i dobrej pracy. Myśl ta z pozoru wydaje się prosta. W Polsce wiemy jak daleka jest droga do takiej sytuacji żeby absolwent Politechniki Warszawskiej miał szansę zdobyć taką samą pracę co absolwent ze Szwecji czy Portugalii. Marzę o tym żeby mój dyplom polskiej wyższej uczelni był ceniony równie wysoko jak dyplom np. z Sorbony”.

„Bariery ekonomiczne są największą przeszkodą w kontaktach z sąsiadami. Na wschód od Polski żyją narody, których historia jest równie bogata i równie trudna jak Polski. Jednak minie jeszcze wiele lat zanim przekraczanie granic z Ukrainą, Rosją czy Białorusią będzie tak proste, jak podróż po krajach Unii Europejskiej. W tym roku byłam na kursie językowym w Bawarii. Było nas 106 osób z 29 krajów. w ciągu trzech tygodni mówiliśmy tylko po Niemiecku. Jeśli brakowało nam słów pomagał Angielski. Tworzyliśmy małą globalną wioskę”.

Łukowianin:

  1. historia miasta i regionu
  2. tradycje miasta i regionu
  3. …………………………
  4. …………………………
  5. …………………………..
  6. …………………………..
  7. …………………………..
  8. …………………………..

Polak:

  1. historia państwa
  2. tradycje polskie
  3. …………………………….
  4. ………………………………
  5. ………………………………
  6. ………………………………..
  7. ………………………………..
  8. ……………………………….

Europejczyk:

  1. historia kontynentu
  2. tradycje europejskie
  3. ……………………………….
  4. ……………………………….
  5. ……………………………….
  6. ……………………………….
  7. ……………………………….
  8. ……………………………….